دکتر حسن زاده | کوچینگ چیست ؟

ﮐﻮﭼﯿﻨﮓ ترکیبی از ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ،رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ، ﻓﻠﺴﻔﻪ و ورزش را درﻫﻢ ﻣﯽآﻣﯿﺰد. ﺑﺎآﻧﮑﻪ ﮐﻮﭼﯿﻨﮓ آﻣﯿﺨﺘﻪای از دﯾﮕﺮ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ را ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﮔﯿﺮد،وﻟﯽ ﺧﻮد ﺑﻪﻃﻮرﻣﺘﻤﺎﯾﺰ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ در راه ﺣﻤﺎﯾﺖ دﯾﮕﺮان ﺑﺮای اﯾﺠﺎد ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ اﯾﺪه آل است . به زبان ساده می‌توان گفت کوچینگ فرآیندی است که عملکرد و کارآیی فرد را بهبود می‌بخشد و بیشتر بر روی حال تمرکز دارد تا این که بخواهد به گذشته یا آینده دور بپردازد. در کوچینگ، کوچ به فرد کمک می‌کند تا عملکردش را بهبود بخشد یا به عبارت دیگر به او کمک می‌کند تا خودش یاد بگیر

ﮐﻮﭼﯿﻨﮓ ترکیبی از ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ ﻣﺪﯾﺮﯾﺖ،رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ، ﻓﻠﺴﻔﻪ و ورزش را درﻫﻢ ﻣﯽآﻣﯿﺰد. ﺑﺎآﻧﮑﻪ ﮐﻮﭼﯿﻨﮓ آﻣﯿﺨﺘﻪای از دﯾﮕﺮ ﻣﻔﺎﻫﯿﻢ را ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽﮔﯿﺮد،وﻟﯽ ﺧﻮد ﺑﻪﻃﻮرﻣﺘﻤﺎﯾﺰ ﻣﻔﻬﻮﻣﯽ در راه ﺣﻤﺎﯾﺖ دﯾﮕﺮان ﺑﺮای اﯾﺠﺎد ﯾﮏ زﻧﺪﮔﯽ اﯾﺪه آل است .
به زبان ساده می‌توان گفت کوچینگ فرآیندی است که عملکرد و کارآیی فرد را بهبود می‌بخشد و بیشتر بر روی حال تمرکز دارد تا این که بخواهد به گذشته یا آینده دور بپردازد.
در کوچینگ، کوچ به فرد کمک می‌کند تا عملکردش را بهبود بخشد یا به عبارت دیگر به او کمک می‌کند تا خودش یاد بگیرد.
کوچینگ به فرد فرصت می‌دهد تا برای خود اهدافی مشخص کند و در راستای محقق شدن این اهداف گام برداشته و اقداماتی صورت دهد. کوچ راه را برای رسیدن به این اهداف و موفقیت فرد هموار می‌کند، به او انگیزه می‌دهد تا تعهد و مسئولیت‌پذیری بیشتری از خود نشان دهد.

واژه کوچینگ (coaching) برای افراد مختلف معانی متفاوتی دارد، اما در کل می‌توان گفت کوچینگ یعنی به فرد کمک کنیم تا مشکلاتش را خودش حل کند و عملکردش را بهبود بخشد.
تعریف کوچینگ از دیدگاه ﻓﺪراﺳﯿﻮن ﺑﯿﻦاﻟﻤﻠﻠﯽ ﮐﻮﭼﯿﻨﮓ (ICF)
ﮐﻮﭼﯿﻨﮓ ﻧﻮﻋﯽ ﺷﺮاﮐﺖ ﻣﺴﺘﻤﺮ ﺟﻬﺖ ﮐﻤﮏ ﺑﻪ ﻣﺮاﺟﻌﻪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن اﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺮاﺟﻊ را ﺑﻪ ﻓﮑﺮ واﻣﯽدارد و ﺧﻼﻗﯿﺖ دروﻧﯽ آن را ﺑﯿﺪار ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻪ ﻧﺘﺎﯾﺞ رﺿﺎﯾﺖ ﺑﺨﺸﯽ در زﻧﺪﮔﯽ ﺷﺨﺼﯽ و ﺣﺮﻓﻪای ﺧﻮد دﺳﺖ ﭘﯿﺪا ﮐﻨﺪ. در ﻃﻮل روﻧﺪ ﮐﻮﭼﯿﻨﮓ، ﻣﺮاﺟﻌﻪﮐﻨﻨﺪﮔﺎن آﮔﺎﻫﯽ ﺑﯿﺸﺘﺮی ﺑﻪ ﺗﻮاﻧﻤﻨﺪیﭘﺘﺎﻧﺴﯿﻞﺧﻮدﺷﺎن ﭘﯿﺪاﮐﺮده و ﺑﺎ ﻋﻤﻠﮑﺮد ﺧﻮد، ﮐﯿﻔﯿﺖ زﻧﺪﮔﯽﺷﺎن را ﺑﻬﺒﻮد ﻣﯽﺑﺨﺸﻨﺪ.

ﮐﻮﭼﯿﻨﮓ ﭼﻪ ﭼﯿﺰی ﻧﯿﺴﺖ؟
کوچینگ آمیزه‌ای از چالش و حمایت است. کوچینگ نه یک روش درمانی است، نه مشاوره و نه منتورینگ. توسعه فردی و سازمانی، افزایش اعتماد به نفس، خودباوری، خودشناسی و افزایش سطح درک و آگاهی از مهم‌ترین دستاوردهای کوچینگ به شمار می‌روند.
ﮐﻮﭼﯿﻨﮓ ﻣﺸﺎوره و روانﺷﻨﺎﺳﯽ ﻫﻢ ﻧﯿﺴﺖ.
اﮔﺮﭼﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﻓﺮاﯾﻨﺪ ﮐﻮﭼﯿﻨﮓ رﯾﺸﻪ در رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﻣﺜﺒﺖﮔﺮا داﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ و ﺑﺮﺧﯽ اوﻗﺎت از ﺑﺮﺧﯽ ﻣﺪلﻫﺎی رواﻧﺸﻨﺎﺳﯽ ﭘﯿﺮوی ﮐﻨﺪ اﻣﺎ ﻓﺮاﯾﻨﺪﻫﺎی واﻗﻌﯽ ﮐﻮﭼﯿﻨﮓ ﻧﺒﺎﯾﺪ ﺑﺎ ﺗﺠﻮﯾﺰﻫﺎی رواندرﻣﺎﻧﯽ اﺷﺘﺒﺎه ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺷﻮﻧﺪ. ﯾﮑﯽ از ﺑﺎرزﺗﺮﯾﻦ ﺗﻔﺎوتﻫﺎی ﺑﯿﻦ دو ﻧﮕﺮش اﯾﻦ اﺳﺖ ﮐﻪ در روش درﻣﺎن، ﺗﻤﺮﮐﺰ ﺑﺮ روی اﺣﺴﺎﺳﺎت و ﺗﺠﺮﺑﯿﺎت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﮔﺬﺷﺘﻪ اﺳﺖ، درﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﮐﻮﭼﯿﻨﮓ ﺑﺮ ﻫﺪفﮔﺬاری ﺑﺎ ﺗﺸﻮﯾﻖ ﻣﺮاﺟﻊ درﺣﺮﮐﺖ ﺑﻪﺳﻮی ﺟﻠﻮ و آﯾﻨﺪه ﭘﺎﯾﻪرﯾﺰی ﺷﺪه اﺳﺖ.
ﻣﺸﺎورﻫﺎ ﺑﻪ دﻧﺒﺎل اراﺋﻪ ﻣﺸﺎوره ﻫﺴﺘﻨﺪ، درﺣﺎﻟﯽﮐﻪ ﮐﻮچ ﺑﻪ ﻣﺮاﺟﻊ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺧﻮد راهﺣﻞﻫﺎی ﻣﻨﺎﺳﺐ را ﺑﯿﺎﺑﺪ. و همچنین در روش ﻣﻨﺘﻮرﯾﻨﮓ ﺑﺎ اﻧﺘﻘﺎل اﻃﻼﻋﺎت ﻣﻌﯿﻦ و ﺗﺠﺮﺑﻪﺷﺪه از ﻃﺮف ﻣﻨﺘﻮر در راﺑﻄﻪ ﺑﺎ دﺳﺘﯿﺎﺑﯽ ﺑﻪ ﻫﺪف ﻣﻮردﻧﻈﺮ ﻣﺮاﺟﻊ ﺑﻪ ﻣﯿﺎن ﻣﯽآﯾﺪ، ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ اﯾﻨﮑﻪ ﻣﻤﮑﻦ اﺳﺖ ﮐﻮچ ﻫﯿﭻ ﺗﺠﺮﺑﻪ و آﺷﻨﺎﯾﯽ ﺑﺨﺼﻮﺻﯽ از ﻫﺪفﻣﺮاﺟﻊ ﻧﺪاﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ، ﺑﺎ ﯾﮏ ﮔﻔﺘﮕﻮی ﮐﻮﭼﯿﻨﮓ ﻗﺪرﺗﻤﻨﺪ ﺑﻪ ﻣﺮاﺟﻊ ﮐﻤﮏ ﻣﯽﮐﻨﺪ ﺗﺎ ﺑﻬﺘﺮﯾﻦ راه را ﺑﯿﺎﺑﺪ.

پیوندها