والدین آگاه چه ویژگی هایی دارند

مطالعات نشان داده که بیش از 60 درصد شخصیت روانی انسان در 6 سال اول تولد شکل می گیرد و این موضوع نشان دهنده ی اهمیت این بخش از زندگی روانی انسان است. این 6 سال از مهم ترین و بنیادی ترین دوره های حیات هر فرد به حساب می آید.بر این حسب انتظار می رود هر والد آگاهی قبل از به دنیا آمدن فرزند و یا در پروسه رشد کودکش تکنیک ها و کلیدهای تربیتی کافی را فراگیرد و با آزمون و خطا تربیت کودک را شروع نکند. والدین نا آگاه با کنترل های بی مورد و بکن و نکن های سخت گیرانه باعث می شوند که در کودک باورهای نا سالم رشد یابد. و در نتیجه این فرزندان دچار مشکلات عدیده ی روانی همچون اضطراب، افسردگی و ... که نشات گرفته از عدم سلامت روان ماست می شوند.
والدین آگاه والدینی هستند که چندین ویژگی را در خود رشد داده تا فرزندانی سالم به جامعه هدیه دهند.در ذیل به چند ویژگی کلیدی آنها اشاره می شود:
1- شنوندگان خوبی هستند
زمانی که شما تلاش می کنید آنچه را می شنوید درک کنید و آنچه شنیده اید را به طور خلاصه بیان کنید با این عمل به فرزندان خود نشان می دهید که پیام آنها را درک کرده اید. والدین آگاه زمانی که فرزندانشان در مورد موضوعی توضیح می دهند با آرامش به صحبت های کودکشان گوش می کنند و رفتارهای غیر کلامی شان بیانگر این موضوع است. وقتی شما تلاش می کنید شنونده خوبی باشید به فرزندتان نشان می دهید که برای وی اهمیت و احترام قائلید.
2- صبور هستند.
خویشتنداری و صبوری یکی از مهم ترین مهارت های آموزشی است که با فراگیری آن کودک یاد می گیرد چگونه صبور باشد و آستانه صبر و تحملش را بالا ببرد. در دوران کودکی اولیه کودکان ما پیوسته سوالات پراکنده از والدینشان می پرسند و صبوری و آرام بودن شما به آنها کمک می کند تا احساس امنیت کنند و به این ترتیب ارتباط سازنده ای بین شما شکل می گیرد و کودک احساس ارزشمندی می کند.
3- عشق بی قید و شرط می دهند.
همه چیر به رابطه ی مهر آمیز بین والدین و کودک بستگی دارد. اگر نیاز کودک به عشق برطرف نشود، هیج چیز درست از آب در نمی آید. فقط کودکی که به راستی محبت والدین را احساس می کند، می تواند در زندگی موفق شود.واقعیت غم انگیز این است که تعداد اندکی از کودکان احساس می کنند والدین عشق بی قید و شرط به آنها دارند. بعضی از والدین فرض می کنند که چون آنها کودکانشان را دوست دارند، کودک به طور خودکار می فهمد و برخی دیگر می پندارند صرف گفتن دوستت دارم محبت آنها به کودک منتقل می شود. به طور کلی می توان گفت کودکان ما به چند زبان عشق نیاز دارند : 1- نوازش کردن 2- کلام تایید آمیز 3- وقت گذاشتن یرای آنها 4- دریافت هدایا .
هز کودکی زبان عشق خاص خود را دارد. والدین باید تلاش کنند تا این زبان را بشناسند و از آن طریق به کودک خود محبت کنند.
4- به خود اهمیت می دهند.
والدین آگاه به برنامه های اوقات فراغت و نیازهای خود توجه می کنند و در نتیجه احساس قربانی شدن و کمبود را تجربه نمی کنند. والدی که به نیازهای خود توجه می کند و تمام وقت و انرژی خود را برای فرزندان خود نمی گذارد احساس بهتری در رابطه با فرزند پروری خویش دارد و وظایف خود را بهتر انجام می دهند. مادران بی تردید خیر خواه هستند اما برای خاتمه دادن به آزردگی و خستگی خود بهتر است از قربانی کردن نیازهای خود دست بردارند. این امر در ابتدا قابل پذیرش نیست ولی اگر زن ها به جای انجان دادن هر کاری به خودشان بیشتر توجه کنند، همه بهتر خواهند شد.
5- آموزش لازم برای تربیت کودک دیده است.
والدینی که قبل از هر مرحله رشدی فرزندشان اطلاعات ودانش خود را در آن حوزه افزایش می دهند و با تکنیک های فرزند پروری آشنا می شوند در نتیجه چالش کمتری با فرزندان خود خواهند داشت و آسیب های کمتری وارد می کنند. بر این اساس انتظار می رود والدین با مطالعه کتاب ها و مجلات و شرکت در دوره های آموزشی دانش خود را در این حوزه افزایش دهند.
فرزانه حسن زاده نمین، متخصص روانشناسی؛ کوچ خانواده و روابط