EMDR

EMDR، که مخفف Eye Movement Desensitization and Reprocessing به معنای حساسیت‌زدایی و پردازش مجدد با حرکات چشم است، یک روش درمانی روانشناختی است که برای کمک به افراد در پردازش و غلبه بر تجربیات آسیب‌زا و استرس‌زا طراحی شده است. این روش در دهه ۱۹۸۰ توسط دکتر فرانسین شاپیرو ابداع شد و در طول زمان به عنوان یک روش مؤثر برای درمان اختلالات مرتبط با تروما مانند اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) شناخته شده است.

در EMDR تراپی، فرد در حالی که روی یک خاطره یا تجربه ناراحت‌کننده تمرکز می‌کند، حرکات چشم خود را (معمولاً به چپ و راست) دنبال می‌کند. این حرکت‌ها می‌توانند از طریق دست‌های درمانگر، دستگاه‌هایی که نور را حرکت می‌دهند، یا حتی ضربات و صداهای خاص هدایت شوند. باور بر این است که این حرکات کمک می‌کند تا مغز به پردازش اطلاعات مربوط به تروما بپردازد و واکنش‌های منفی احساسی و جسمی مرتبط با آن خاطره کاهش یابد.